Wybór i charakterystyka drewnianego blatu kuchennego – znajdź idealne rozwiązanie dla swojej kuchni
Wybór drewnianego blatu kuchennego to decyzja o dużej wadze. Blat musi być zarówno estetyczny, jak i wytrzymały. Drewno od zawsze było cenione za swoją naturalność i ciepło. Właśnie dlatego wiele osób decyduje się na ten materiał. Drewniane blaty pasują do wielu stylów wnętrz. Doskonale komponują się z klasycznym, rustykalnym czy skandynawskim wystrojem. Znajdują też swoje miejsce w minimalistycznych oraz nowoczesnych aranżacjach. Nawet kuchnie loftowe zyskują na ich obecności. Drewno nadaje pomieszczeniom elegancji. Sprawia, że wnętrza stają się znacznie cieplejsze. Drewniany blat to inwestycja na lata. Blaty z litego drewna są odporne na zarysowania. Wykazują też dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne. Odpowiednie zabezpieczenie olejami lub lakierami zwiększa ich odporność na wilgoć oraz plamy. Widoczna struktura drewna jest unikalna. Każdy blat zyskuje dzięki niej swój niepowtarzalny charakter. Kuchnia zyskuje dzięki temu serce domu.
Zastanawiasz się, z czego blat kuchenny powinien być wykonany? Wybór gatunku drewna ma kluczowe znaczenie. Drewno pochodzi z rodzimych drzew liściastych. Wśród nich znajdziesz dąb, buk, sosnę oraz jesion. Popularne są także brzoza, akacja, czereśnia i jawor. Drewno egzotyczne oferuje jeszcze większą różnorodność. Obejmuje ono mahoń, iroko, merbau, bambus i badi. Dąb charakteryzuje się trwałością. Jest to drewno twarde i odporne na wilgoć. Dlatego dąb jest szczególnie polecany do kuchni. Drewno egzotyczne zawiera naturalne oleje. Posiada również kwas krzemowy. Te składniki uodparniają je na wilgoć. Wybór odpowiedniego gatunku zapewni długotrwałą satysfakcję. Blaty dębowe są odporne na uszkodzenia mechaniczne. Wykazują też odporność na wilgoć. Sosna, buk i dąb to najczęściej dostępne gatunki drewna. Drewno poddane olejowaniu zyskuje odporność na wilgoć. Staje się także odporne na wysoką temperaturę. Olej wnika głęboko w strukturę materiału. Nie tworzy on powłoki na powierzchni. Po nałożeniu oleju wybarwiają się słoje. Podkreślony zostaje naturalny kolor drewna. Drewno poddane olejowaniu wygląda naturalnie. Jest ono także łatwe w czystości. Oleje zewnętrzne chronią przed promieniami UV. Oleje wewnętrzne nie posiadają tej właściwości. Dla blatów kuchennych konieczny jest olej z atestem kontaktu z żywnością. Olej nie pozwala na późniejsze wchłanianie wody. Nie zapewnia jednak całkowitej ochrony przed nią.
Jak zatem jaki blat do kuchni wybrać, by spełniał oczekiwania? Cena blatu drewnianego jest zazwyczaj wyższa niż laminowanego. Jest jednak porównywalna z kosztem blatów kamiennych. Alternatywnie możesz zamówić blat kamienny. Jego cena jest zbliżona. Wiele sklepów oferuje gotowe blaty z drewna. Są one wymiarowo dopasowane do standardowych kuchni. Możliwe jest także zamówienie blatów na wymiar. Estetyczne dopasowanie zlewu jest również ważne. Zastanawiasz się, jaki kolor zlewu do drewnianego blatu pasuje najlepiej? A może, jaki zlew do jasnego blatu będzie odpowiedni? Do drewnianego blatu pasują zarówno zlewy stalowe, jak i granitowe. Kamienne zlewy są najdroższe. Są jednak najbardziej odporne na urazy mechaniczne. Wykazują też odporność na wysokie temperatury. Ceramiczne zlewy są wytrzymałe na zadrapania. Są też odporne na temperaturę i detergenty. Mogą jednak pękać po uderzeniu twardym przedmiotem. Chromowane zlewozmywaki mają wadę zacieków. Wybór kolory blatów również wpływa na ostateczny wygląd kuchni. Blaty laminowane dostępne są tylko w kolorach kuchennych. Użytkownik powinien rozważyć swoje potrzeby. Ważny jest także styl życia. Blat pasuje do stylu wnętrza. Płyta wiórowa jest popularną alternatywą dla drewna. Jest jednak mniej odporna na wilgoć. Jest też mniej odporna na uszkodzenia mechaniczne. Zawsze pamiętaj o swoich preferencjach estetycznych.
Zalety i wady drewnianych blatów kuchennych
Drewniane blaty kuchenne posiadają wiele zalet i pewne wady. Warto je znać przed podjęciem decyzji.
- Wnoszą naturalne, unikalne piękno i ciepło do wnętrza.
- Umożliwiają wielokrotną renowację i odnowę powierzchni.
- Drewno jest mniej agresywne dla ostrzy noży.
- Opinie o blatach kuchennych drewnianych często podkreślają ich trwałość.
- Wyższa cena początkowa niż w przypadku blatów laminowanych.
- Wymagają regularnej pielęgnacji i konserwacji.
- Są podatne na wilgoć i wysoką temperaturę bez odpowiedniego zabezpieczenia.
- Konieczność używania podkładek pod gorące naczynia.
Porównanie popularnych gatunków drewna na blaty kuchenne
Poniższa tabela przedstawia porównanie najczęściej wybieranych gatunków drewna na blaty kuchenne.
| Gatunek drewna | Kluczowe cechy | Typowy koszt |
|---|---|---|
| Dąb | Twardy, bardzo odporny na wilgoć, elegancki, widoczne usłojenie. | Wysoki |
| Buk | Jasny, łatwy w obróbce, mniej odporny na wilgoć niż dąb, wymaga dobrej impregnacji. | Średni |
| Sosna | Miękka, najtańsza, wymaga intensywnej impregnacji i częstej konserwacji. | Niski |
| Merbau | Egzotyczny, bardzo twardy, odporny na wilgoć dzięki naturalnym olejom. | Bardzo wysoki |
| Bambus | Ekologiczny, twardy, odporny na wilgoć, o charakterystycznym wyglądzie. | Średni |
Najczęściej zadawane pytania dotyczące wyboru drewnianego blatu
Czy drewniany blat jest drogi w porównaniu do innych materiałów?
Cena drewnianego blatu kuchennego jest zazwyczaj wyższa niż w przypadku blatów laminowanych. Laminaty są najbardziej ekonomicznym rozwiązaniem. Cena drewnianego blatu jest jednak często porównywalna. Może być też zbliżona do kosztów blatów kamiennych, np. granitowych. Warto pamiętać, że drewniany blat to inwestycja na lata. Jego renowacja jest możliwa. To obniża długoterminowe koszty eksploatacji.
Jakie drewno najlepiej sprawdzi się w kuchni?
Do kuchni szczególnie polecane są gatunki twarde. Ważne jest, aby były odporne na wilgoć. Dąb jest często wskazywany jako najlepszy wybór. Wynika to z jego trwałości i naturalnej odporności. Drewno egzotyczne, takie jak iroko czy merbau, również charakteryzuje się wysoką odpornością na wilgoć. To zasługa naturalnych olejów. Ważne jest, aby niezależnie od gatunku, blat był odpowiednio zaimpregnowany. Drewno musi być odpowiednio zabezpieczone. Blat surowy jest niezabezpieczony. Nie jest odporny na wilgoć ani uszkodzenia.
Codzienna pielęgnacja i konserwacja drewnianego blatu kuchennego – sekrety długowieczności
Pielęgnacja drewnianego blatu kuchennego jest kluczowa dla jego długowieczności. Blat kuchenny to najbardziej eksploatowane miejsce w kuchni. Jest on narażony na uszkodzenia od ostrych noży. Zagrożeniem są także gorące garnki i patelnie. Wilgoć jest szczególnie niebezpieczna. Może zniszczyć drewniany blat w krótkim czasie. Zabrudzenia mogą przekształcać się w trudne do usunięcia przebarwienia. Codzienna pielęgnacja zapobiega uszkodzeniom. Zachowuje także piękny wygląd blatu na lata. Blat musi być chroniony przed uszkodzeniami. Codzienna eksploatacja niszczy blaty. Wilgoć, temperatura, zadrapania i plamy są zagrożeniem. Drewniane blaty są bardziej delikatne. Szybciej się niszczą. Niezależnie od wytrzymałości, każdy blat powinien być zabezpieczony. Ważna jest ochrona przed wilgocią. Ochrona przed uszkodzeniami mechanicznymi jest również istotna.
Podstawowa pielęgnacja drewnianego blatu opiera się na prostych zasadach. Natychmiast usuwaj wszelkie zalania suchą szmatką. Unikaj nadmiernego kontaktu z wodą. Zawsze używaj desek do krojenia. Stosuj podkładek pod gorące naczynia. Mogą być to podkładki metalowe lub korkowe. Regularne wycieranie do sucha po każdym użyciu jest kluczowe. Wilgoć powoduje pęcznienie drewna. Może też prowadzić do odkształceń. Wilgoć może nawet powodować gnicie drewna. Deska do krojenia chroni powierzchnię blatu. Blat po czyszczeniu należy zawsze wycierać do sucha. Zapobiegnie to podpuchnięciu materiału. Unikaj pozostawiania mokrych naczyń bezpośrednio na powierzchni. Stosuj delikatne środki czyszczące. Wybieraj te przeznaczone do drewna. Blaty drewniane wymagają regularnej pielęgnacji. Zabezpieczenie przed wilgocią i wysoką temperaturą jest kluczowe.
Istnieją domowe sposoby na plamy. Możesz użyć oleju lnianego. Skuteczny jest także roztwór wody z mydłem. Inną opcją jest sól z oliwą. Roztwór wody z octem może służyć jako środek dezynfekujący. Pamiętaj jednak o konieczności testowania go. Zrób to na niewidocznej powierzchni. Unikniesz w ten sposób przebarwień. Ważne jest zabezpieczanie krawędzi blatu po wycięciu. Dotyczy to miejsc przy zlewie i kuchence. Użyj do tego silikonu sanitarnego. Olej lniany usuwa plamy. Silikon sanitarny zabezpiecza krawędzie. Silicon sanitarny może być użyty do zabezpieczenia różnych powierzchni. Obejmuje to wanny i kabiny prysznicowe. Otwory w drewnianym blacie przy montażu kuchni. Dotyczy to także otworów przy zlewozmywaku. Można je zabezpieczyć listwami lub łącznikami. Zabezpieczenie brzegów i powierzchni blatu jest kluczowe. Zapobiega to uszkodzeniom. Zapobiega też rozwojowi pleśni. Używaj silikonu sanitarnego o neutralnym zapachu. Wybierz odpowiedni kolor. Montaż listw lub łączników zabezpiecza otwory. Chroni także łączenia. Roztwór wody z octem należy zawsze testować. Zrób to na niewidocznej powierzchni blatu. Unikniesz w ten sposób przebarwień. Nigdy nie pozostawiaj rozlanych płynów na blacie drewnianym. Nawet jeśli jest zaimpregnowany, może to być szkodliwe.
Praktyczne wskazówki dotyczące codziennego użytkowania
Dbanie o drewniany blat na co dzień jest prostsze, niż myślisz.
- Natychmiast wycieraj wszelkie rozlane płyny suchą szmatką.
- Zawsze używaj desek do krojenia, aby uniknąć zarysowań.
- Podkładaj pod gorące garnki specjalne podkładki.
- Regularnie przecieraj blat wilgotną, a następnie suchą ściereczką.
- Unikaj pozostawiania mokrych naczyń bezpośrednio na powierzchni.
- Stosuj delikatne środki czyszczące przeznaczone do drewna.
Tabela zagrożeń i rozwiązań dla drewnianego blatu
Drewniany blat kuchenny jest narażony na wiele czynników. Poniższa tabela przedstawia najczęstsze zagrożenia i sposoby radzenia sobie z nimi.
| Zagrożenie | Skutek dla blatu | Rozwiązanie |
|---|---|---|
| Wilgoć | Pęcznienie, odkształcenia, gnicie. | Natychmiastowe wycieranie, regularna impregnacja. |
| Wysoka temperatura | Przebarwienia, pęknięcia, uszkodzenia powłoki. | Używanie podkładek pod gorące naczynia. |
| Ostre narzędzia | Zarysowania, wgniecenia, nacięcia. | Zawsze używanie desek do krojenia. |
| Plamy | Trwałe przebarwienia, trudne do usunięcia ślady. | Szybkie usuwanie, stosowanie domowych sposobów na plamy. |
Najczęściej zadawane pytania dotyczące pielęgnacji blatu
Czy mogę używać octu do czyszczenia drewnianego blatu?
Tak, roztwór wody z octem może być używany jako naturalny środek dezynfekujący. Służy on również jako środek czyszczący. Ważne jest jednak, aby zawsze przetestować go. Zrób to na mało widocznej części blatu. Ocet może powodować lekkie przebarwienia. Dotyczy to zwłaszcza jasnych gatunków drewna. Po użyciu zawsze należy przetrzeć blat suchą ściereczką. To zapobiegnie wchłanianiu wilgoci.
Jakie naczynia stawiać na drewnianym blacie, aby go nie uszkodzić?
Aby chronić drewniany blat kuchenny, zawsze powinno się używać podkładek pod gorące naczynia. Mogą to być podkładki metalowe lub korkowe. Bezpośredni kontakt z gorącymi garnkami lub patelniami może prowadzić do trwałych przebarwień. Może też uszkodzić strukturę drewna. Podobnie, do krojenia żywności zawsze należy używać desek do krojenia. To pozwoli uniknąć zarysowań i wgnieceń na powierzchni blatu. Blat z drewna jest wrażliwy na uszkodzenia mechaniczne. Ważne jest dbanie o jego powierzchnię.
Zaawansowane metody zabezpieczania i renowacji drewnianego blatu kuchennego – olejowanie, lakierowanie i woskowanie krok po kroku
Zabezpieczenie drewnianego blatu kuchennego jest kluczowe dla jego trwałości. Zastanawiasz się, czym zabezpieczyć drewniany blat kuchenny? Główne metody to olejowanie, lakierowanie i woskowanie. Drewno musi być odpowiednio zabezpieczone. To pozwoli zachować jego walory użytkowe. Zapewni też atrakcyjny wygląd. Renowacja blatu jest ekonomiczną alternatywą dla wymiany. Jest to również rozwiązanie bardziej ekologiczne. Blat drewniany, nawet pokryty lakierem, wymaga pielęgnacji. Impregnacja blatu olejem lub lakierem wydłuża jego odporność. Blaty drewniane można wielokrotnie odnawiać. Wystarczy zdzierać starą warstwę. Następnie nakłada się nową. Olejowanie, woskowanie i lakierowanie to popularne metody. Blaty drewniane można kupić w dwóch wariantach. Mogą być zaimpregnowane. Mogą też być surowe. Impregnat na blacie tworzy wodoodporną powłokę. Zabezpiecza przed uszkodzeniami mechanicznymi. Chroni też przed zabrudzeniami. Surowy blat jest niezabezpieczony. Nie jest odporny na wilgoć. Nie jest też odporny na wysokie temperatury. Olejowanie to najbardziej naturalna forma zabezpieczenia drewna. Dobrze zakonserwowany blat drewniany wygląda pięknie. Prezentuje się bardzo naturalnie. Odnowienie lakieru wymaga renowacji całej powierzchni blatu. Renowacja jest ekonomiczniejsza niż wymiana.
Przygotowanie blatu do zabezpieczania lub renowacji jest kluczowe. Proces szlifowania blatu drewnianego jest niezbędny. Zacznij od dokładnego oczyszczenia powierzchni. Usuń wszelkie zabrudzenia i kurz. Następnie usuń stary olej lub lakier. Szlifowanie blatu polega na użyciu papieru ściernego. Zacznij od niższej gradacji, np. P80. Następnie użyj P120 i P180. Do wykończenia zastosuj papier o gradacji P400-600. Szlifowanie musi odbywać się wzdłuż słojów drewna. To zapewni gładką powierzchnię. Szlifowanie otwiera pory drewna. Poprawia to wnikanie oleju. Po szlifowaniu konieczne jest usunięcie pyłu. Zapobiegnie to powstawaniu plam. Pył zakłóca aplikację środków ochronnych. Drewno musi być całkowicie suche przed olejowaniem. Użycie papieru ściernego o gradacji 120-240 jest rekomendowane. Szlifowanie zgodnie z kierunkiem włókien drewna zapewnia gładką powierzchnię. Oczyszczenie powierzchni z zabrudzeń jest konieczne. Usunięcie kurzu oraz starego oleju lub lakieru jest również niezbędne. Szlifowanie blatu wykonuje się papierem ściernym. Można też użyć szlifierki. Przygotowanie powierzchni obejmuje czyszczenie, szlifowanie i usuwanie kurzu. Ważne jest, aby blaty były zabezpieczone. Chroni to przed zabrudzeniem i uszkodzeniem otoczenia. Przed nałożeniem wykończenia blat musi być dokładnie oczyszczony. Musi być także suchy.
Jak olejować blat, aby zapewnić mu długotrwałą ochronę? Wybór oleju jest bardzo ważny. Możesz wybrać olej lniany lub olej tungowy. Ważne jest, aby olej posiadał atest kontaktu z żywnością. Przykładem jest OSMO TOP-OLEJ. To odpowiedź na pytanie, jaki olej do blatów kuchennych wybrać. To także wskazówka, jaki olej do blatu drewnianego będzie najlepszy. Olejowanie blatu kuchennego wymaga czystej, suchej powierzchni. Konieczne jest szlifowanie. Następnie aplikuj olej równomiernie. Odczekaj do wyschnięcia (24-48h). Aplikuj cienkie warstwy oleju. Zaleca się minimum 2-3 warstwy. Rozprowadzaj olej zawsze wzdłuż słojów. Możesz użyć pędzla, gąbki lub ściereczki. Po nałożeniu usuń nadmiar produktu. Czas schnięcia wynosi 24-48 godzin na warstwę. Zalecana częstotliwość olejowania to co 3-6 miesięcy. Olej wnika w strukturę drewna. Olejowanie podkreśla naturalny kolor drewna. Olejowanie jest najbardziej naturalną formą zabezpieczenia drewna. Oleje do blatów mogą mieć kontakt z żywnością. Oleje naturalne są bezpieczne. Oleje lniane są ekologiczne. Są też bezpieczne dla zdrowia. Oleje tungowe są odporne na wysokie temperatury. Są też odporne na detergenty i wodę. Olejowanie warto powtarzać co 3 do 6 miesięcy. Powierzchnia blatu wymaga odświeżenia. Dzieje się tak, gdy zaczyna matowieć. Wymaga też odświeżenia, gdy szybciej wsiąka wodę. Nie pozostawiaj nadmiaru oleju na powierzchni. Unikniesz smug i lepkich plam. Regularne olejowanie co 2-3 miesiące na początku. Potem raz na pół roku. Olejowanie blatu w łazience jest koniecznością. Szczególnie przy kontakcie z umywalką.
Oprócz olejowania, dostępne są inne metody zabezpieczania. Blaty lakierowane tworzą trwałą powłokę. Lakier jest jednak podatny na zarysowania. Jest też trudniejszy w renowacji. Wymaga szlifowania całej powierzchni. Zastanawiasz się, jaki lakier na blat stołu wybrać? Lakier akrylowy zwiększa odporność na wilgoć. Obniża jednak odporność na gorące naczynia. Lakier do drewna wydobywa naturalną barwę. Uwidacznia też szczegóły. Jest jednak podatny na wysoką temperaturę. Szybko się ściera. Woskowanie tworzy aksamitny film. Jest jednak wrażliwe na ciepło i wodę. Olej do drewna wnika głęboko. Utrwala i impregnuje drewno. Może ciemnieć z czasem. Naprawa głębszych uszkodzeń wymaga użycia drewnianej masy naprawczej. Można też zastosować żywicę poliestrową. Masa naprawcza wypełnia ubytki. Lakier tworzy barierę ochronną. Ważne jest również łączenie blatów drewnianych. Zabezpiecz krawędzie listwami. Użyj także silikonu sanitarnego. Lakierowanie jest trudniejsze. Wymaga zlecania specjalistom. Oleje są bardziej popularne. To ze względu na łatwość pielęgnacji i napraw. Lakierobejca zmienia barwę drewna. Jest trudniejsza do usunięcia. Farby do blatów kuchennych muszą spełniać normy. Chodzi o kontakt z żywnością. Porysowane laminaty często się nie odnawiają. Lepiej je wymienić. Malowanie laminatów jest mniej trwałe. Oklejanie folią jest lepsze. Suszenie powłok może trwać od kilku godzin do kilkunastu dni. Zależy to od produktu. Drewniana masa naprawcza jest niezbędna do napraw. Po naprawie powierzchni należy wykończyć blat. Użyj odpowiednich materiałów. Mogą to być olej, lakier, wosk. Stosuje się też lakierobejcę. Inne opcje to powłoki epoksydowe. Bezbarwny lakier akrylowy również działa. Woskowanie wymaga nałożenia cienkiej warstwy. Następnie wtarcia, odczekania i polerowania. Oleje głęboko wnikają w strukturę drewna. Zapewniają trwałą ochronę przed wilgocią. Chronią też przed wysokimi temperaturami. Oleje nie tworzą błyszczącej warstwy. Podkreślają naturalny wygląd drewna. Wosk tworzy aksamitny film. Podkreśla unikalne cechy drewna. To słoje i kolor. Wosk jest wrażliwy na wysoką temperaturę. Jest też wrażliwy na działanie wody.
Zalety i wady olejowania vs. lakierowania
Wybór między olejowaniem a lakierowaniem zależy od Twoich preferencji. Oto kluczowe różnice:
- Olejowanie: podkreśla naturalne piękno drewna.
- Lakierowanie: tworzy twardą, gładką powłokę ochronną.
- Olejowanie: łatwiejsza punktowa renowacja uszkodzeń.
- Lakierowanie: większa odporność na wilgoć na powierzchni.
- Olejowanie: wymaga częstszego odnawiania powłoki.
- Lakierowanie: trudniejsze w aplikacji i renowacji całej powierzchni.
- Olejowanie: bezpieczny kontakt z żywnością.
Tabela porównująca metody zabezpieczania drewna
Poniższa tabela przedstawia porównanie trzech głównych metod zabezpieczania drewna.
| Metoda | Kluczowe cechy | Częstotliwość odnowy |
|---|---|---|
| Olejowanie | Wnika w drewno, naturalny wygląd, matowe wykończenie. | Co 3-6 miesięcy |
| Lakierowanie | Tworzy powłokę na powierzchni, połysk lub mat, twarda bariera. | Co 1-2 lata |
| Woskowanie | Tworzy aksamitny film, podkreśla słoje, wrażliwe na ciepło. | Co 3-6 miesięcy |
Najczęściej zadawane pytania dotyczące zabezpieczania i renowacji
Czy olejowanie blatu kuchennego jest trudne do wykonania samodzielnie?
Nie, olejowanie blatu kuchennego nie jest trudne. Można je z powodzeniem wykonać samodzielnie w domu. Kluczem do sukcesu jest dokładne przygotowanie powierzchni. Obejmuje ono szlifowanie i odpylanie. Ważne jest też precyzyjne, cienkie nakładanie oleju. Należy postępować zgodnie z instrukcjami producenta wybranego oleju. Nie wolno pozostawiać nadmiaru produktu na powierzchni. Olejowanie to szybki i skuteczny sposób. Chroni drewniany blat. Proces impregnacji drewna olejem nie jest trudny. Można go z powodzeniem przeprowadzić w domu. Niewłaściwy produkt lub technika to główne przyczyny niepowodzeń.
Jak często należy olejować blat drewniany?
Częstotliwość olejowania drewnianego blatu zależy od intensywności jego użytkowania. W pierwszym roku po montażu zaleca się powtarzanie tej czynności co 2-3 miesiące. Następnie, dla optymalnej ochrony, blat powinien być odświeżany co pół roku. Można to zrobić, gdy zauważysz, że traci blask. Odświeżenie jest też potrzebne, gdy szybciej wchłania wodę. Regularna konserwacja znacząco przedłuża żywotność. Poprawia też estetykę blatu. Impregnacja blatu powinna być powtarzana co 3-6 miesięcy. Zaleca się powtarzanie olejowania raz do roku. Po olejowaniu drewno wymaga okresowego odświeżania.
Czy lakierowanie blatu jest lepsze niż olejowanie?
Wybór między lakierowaniem a olejowaniem blatu zależy od indywidualnych preferencji i potrzeb. Lakierowanie tworzy twardszą, bardziej odporną na wilgoć powłokę. Jest jednak trudniejsze w aplikacji i renowacji. Uszkodzenia wymagają szlifowania całej powierzchni. Olejowanie natomiast wnika głęboko w drewno. Podkreśla jego naturalny wygląd. Jest łatwiejsze w punktowej naprawie. Jest też bezpieczne w kontakcie z żywnością. Wymaga jednak częstszego odnawiania. Każda metoda ma swoje zalety i wady. Należy je rozważyć. Oleje lepiej znoszą kontakt z wodą. Lepiej znoszą też wysokie temperatury. Łatwiej je odnowić.
